urydyki tanczace
W kawiarence na rogu
kazdej nocy jest koncert.
Zatrzymajcie sie w progu,
Eurydyki tanczace.
Zanim swit pierwszy promien
rzuci smuga na sciany,
niech was tula w ramionach
Orfeusze pijani.Plyna gwiazdy jak stulecia,
noc kotary mgly rozwiesza,.
Na tanczace Eurydyki
koronkowy rzuca szal.
Rzeka spiewa pod mostami,
tanczy krzywy cien latarni,
o rozwarte drzwi kawiarni
grzbiet ociera czarny kot.Kto ma takie dziwne oczy.
Eurydyka, Eurydyka.
Kto ma takie dziwne usta,
Eurydyka, Eurydyka!Juz niedlugo na widnokrag
swit rozowy spelznie wolno,
mgly rozwieja sie jak przedza,
zbledna swiatla, prysnie czar.Wiatr sie zerwal w zaulkach,
traca drzewa jak strumy.
Czy to spiewa Orfeo,
czy to drzewa tak szumia?
Na wystawie drogerii
czarny kot cicho wraca,
zanim kogut zapieje,
musi stopic sie w zapach.Rzeka szemrze pod mostami,
znikl juz szary cien latarni,
wchodza ludzie do kawiarni,
na ulicy zwykly gwar.
A wiatr tanczy ulicami,
wiatr koluje jak pijany,
i rozwiesza na galeziach
z pajeczyny tkany szal.Kto ma takie dziwne oczy.
Eurydyka, Eurydyka.
Kto ma takie dziwne usta,
Eurydyka, Eurydyka!A Wiatr tanczy ulicami,
wiatr koluje jak pijany,
mgly rozwialy sie jak przedza
Zostal tylko (zostal tylko) czarny kot.K. Gartner — E. Rzemieniecka,
A. Wojciechowski, rok 1964Танцующие Эвридики
В одной здешней кофейне
Что ни ночь, то концерты.
Задержись на пороге —
Эвридики танцуют.
До того как луч солнца
Ляжет косо на стену,
Пусть сожмет вас в объятьях
Опьяневший Орфей.Как века, струятся звезды,
Ночь всё скрыла тьмы завесой
И под шалью кружевною
Прячет танец Эвридик.
Поёт речка под мостами,
Тень ломает абрис танца,
Вновь пытается пробраться
В дверь кофейни чёрный кот.Это чьи глаза такие?
— Эвридика, Эвридика!
Это чьи уста такие?
— Эвридика, Эвридика!Ждать недолго, скоро утро
Всё окрасит нежным светом
И распустит мглу, как пряжу,
И разрушит волшебство.Ветер бьётся в заулках,
Рвет деревья, как струны.
Это песня Орфея
Или шелест деревьев?
Черный кот занимает
Свое место в парфюме**),
До того как петух
Запоет на рассвете.Плещут волны под мостами,
Тает тень под фонарями,
Люди тянутся в кофейни,
За окном привычный шум.
Ветер пляшет на дороге,
И кружится, словно пьяный.
Он развесил на деревьях
Тонкой паутины шаль.Это чьи глаза такие?
— Эвридика, Эвридика!
Это чьи уста такие?
— Эвридика, Эвридика!Ветер пляшет на дороге
И кружится, словно пьяный,
Распустил он мглу, как пряжу,
Лишь остался чёрный кот.